- διαβρωσιγενής
- ης, ες геол эрозионный;
διαβρωσιγενή κοιλώματα — эрозионные впадины
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
διαβρωσιγενής
Смотреть что такое "διαβρωσιγενής" в других словарях:
διαβρωσιγενής — ής, ές γεν. ούς, αιτ. ή, πληθ. ουδ. ή, αυτός που είναι αποτέλεσμα διάβρωσης: Στο βουνό υπάρχουν πολλές διαβρωσιγενείς κοιλάδες … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
διαβρωσιγενής πεδιάδα — Όρος της γεωμορφολογίας με τον οποίο χαρακτηρίζεται μια περιοχή που εξομαλύνθηκε και ισοπεδώθηκε από τη διάβρωση και παρουσιάζει επιφάνεια ελαφρώς επικλινή και ανισόπεδη. Γενικά, η δ.π. είναι μια μορφή προχωρημένης διαβρωτικής ενέργειας, κατά την … Dictionary of Greek
πειρατεία — Ληστρική πράξη που συνίσταται στην επίθεση εναντίον πλοίων με σκοπό τη λεηλασία τους. Οι αρχές της π. είναι πανάρχαιες. Φοίνικες πειρατές αναφέρονται από τη 2η χιλιετία π.Χ., ενώ ασσυριακές επιγραφές του 8ου και 7ου αι. π.Χ. πληροφορούν για… … Dictionary of Greek
όσσα — I Παράκτιο όρος της ανατολικής Θεσσαλίας, συνέχεια στα Ν του Όλυμπου, από τον οποίο το χωρίζει η διαβρωσιγενής κοιλάδα των Τεμπών, που τη διαρρέει ο Πηνειός. Είναι επίσης γνωστό ως Κίσσαβος. Μια εγκάρσια κοιλάδα χωρίζει την Ό. σε δύο μέρη: στο… … Dictionary of Greek
Βίκου, φαράγγι — Άγρια και απότομη, σεισμογενής και διαβρωσιγενής χαράδρα στην Ήπειρο, που αρχίζει από το κεντρικό Ζαγόρι, ανάμεσα στη Βίτσα και στο Κουκούλι, και καταλήγει κοντά στο Πάπιγκο του δυτικού Ζαγορίου. Τη χαράδρα διαρρέει ο παραπόταμος του Αώου… … Dictionary of Greek
